Hoe gevaarlijk is een tekenbeet nu eigenlijk?

Welke risico’s brengt een teek met zich mee?

Teken zijn kleine achtpotige (mijtachtige) beestjes die zich verbergen in gras, bomen, en struiken. Ze springen niet, ze vliegen niet, maar kruipen of laten zich vallen en klampen zich vervolgens vast op onze huid zodra ze daar de kans toe krijgen. Meestal  vinden we ze terug op warme, vochtige plaatsen zoals de knie- of okselholtes, de haarlijn, de navel, de lies,… Een beet van een teek is meestal pijnloos. Na enkele uren kan deze jeuk veroorzaken, maar dikwijls wordt ze niet of nauwelijks opgemerkt.

Als de teek drager is van de Borrelia bacterie kan je er wel ziek van worden. Door deze bacterie kan je namelijk de ziekte van Lyme ontwikkelen. De kans daartoe is niet erg groot. In Vlaanderen is, afhankelijk van de regio (meer in Limburg, Leuven en de kempen), 4 tot 10 % van de teken drager van de Borrelia bacterie. In de periode tussen maart en oktober loop je het meeste risico, aangezien ze pas actief worden wanneer de buitentemperatuur hoger is dan 10°Celsius. Maar zelfs al is de teek op je huid drager van de bacterie, dat betekent niet dat je daarom ook besmet bent.  Daarvoor  moet de teek minstens 12 tot 24 u op de huid gezeten hebben.

Men schat dat in België maximum 1 tot 5 % van de mensen na een tekenbeet de ziekte van Lyme krijgt.. Het is dus wel van groot belang om de teek zo snel mogelijk op de correcte manier te verwijderen. Dat doe je best met behulp van een tekentang. Grijp de teek zo dicht mogelijk tegen de huid (probeer de kop vast te nemen met de tekentang) en draai zachtjes naar links. Zorg dat er geen deel van de teek in de huid blijft zitten.

Wat is de ziekte van Lyme?

De ziekte van Lyme is een infectieziekte die in verschillende stadia verloopt.  Drie tot dertig dagen na de beet zie je op de plaats van de beet meestal een rode cirkel die verbleekt in het midden. De cirkel zal al snel een diameter van 5 cm hebben en breidt zich verder uit. Controleer dus dagelijks de eerste 30 dagen na de beet. Na verloop van tijd kunnen ook griepachtige symptomen optreden zoals moeheid, spier- en gewrichtspijnen, koorts en gewzollen lymfeklieren.

Wanneer de ziekte niet behandeld wordt kunnen  ook neurologische en cardiale problemen optreden en ook artritis. Wanneer de ziekte pas in een laat stadium wordt ontdekt kan deze chronisch worden en moeilijker behandelbaar. In een vroeg stadium wordt altijd, zelfs preventief, antibiotica toegediend, meestal zonder blijvende gevolgen bij een goede opvolging. Terwijl de meeste mensen bij ons  vooral angst hebben voor de ziekte van Lyme na een tekenbeet is dat in Centraal-Europa anders. Daar kunnen de teken echter ook een virus overbrengen die ontsteking van de hersenvliezen (encephalitis) kan veroorzaken.  Dit komt bij ons nauwelijks voor, en in tegenstelling tot de ziekte van Lyme, is het mogelijk om zich daar tegen te laten vaccineren.

Tips tegen teken

• Draag lange mouwen, een lange broek en gesloten schoenen in een bosrijke omgeving.
• Zet kinderen een pet op (teken vallen op het hoofd).
• Controleer om de drie à vier uur op de aanwezigheid van teken.
• De teek niet uitbranden en geen olie of ether gebruiken om de teek te verdoven.
• Ontsmet de huid na het verwijderen van de teek en steriliseer de tekentang (door ze even in kokend water te leggen).
• Noteer de datum en de plaats van een tekenbeet zodat je deze dagelijks makkelijk kunt controleren.
• Smeer de huid eventueel in met insectenwerende middelen op basis van 40% DEET. Die bieden wel slechts tijdelijk bescherming. Wees extra voorzichtig bij kinderen en gebruik bij hen enkel een product met maximaal 20% DEET.
• Vermijd dichte begroeiing en struikgewas, want hier bevinden zich de meeste teken.
• Bij vermoeden of twijfel, contacteer uw huisarts.